ZNAJDŹ ARTYKUŁ

FUNKCJE FIZJOLOGICZNE OENOCYTÓW OWADÓW

Oenocyty owadów są dużymi komórkami pochodzenia ektodermalnego, pełniące plejotropowe funkcje fizjologiczne. Aktywność fizjologiczna oenocytów wskazują na ich kluczową rolę w rozwoju i przeżywaniu owadów. Komórki te są zaangażowane w równowagę metaboliczną, w tym metabolizm lipidów, w której pośredniczą między innym peptydy insulinopodobne. Węglowodory syntetyzowane przez oenocyty są źródłem składników kutikularnych, przyczyniają się do zachowania bilansu wodnego oraz wykorzystywane są do syntezy feromonów i tym samym zaangażowane są w modulowanie zachowań godowych owadów.

AKTYWNOŚĆ UKŁADU ODPORNOŚCIOWEGO OWADÓW – ROZWOJOWO-ZALEŻNE ZMIANY ORAZ WPŁYW CZYNNIKÓW ŚRODOWISKOWYCH

W cyklu życiowym owadów funkcjonowanie układu odpornościowego zmienia się w zależności od stadium rozwojowego. Ciągłe wahania aktywności układu odpornościowego związane są nie tylko z jego dojrzewaniem ale również odmiennym ryzykiem infekcji występującym w różnych fazach rozwoju danego owada. Ponadto na aktywność układu odpornościowego owadów duży wpływ wywierają zmieniające się warunki środowiskowe.

PEPTYDOMIMETYKI – NOWA KLASA BIOINSEKTYCYDÓW

W walce ze szkodliwymi owadami najczęściej stosowane są syntetyczne insektycydy. Klasyczne insektycydy wykazują jednak niską selektywność działania nie tylko w stosunku do szkodliwych owadów, ale także oddziałują toksycznie na gatunki neutralne lub pożyteczne dla działalności człowieka. Dlatego ostatnio prowadzone są intensywne badania nad opracowaniem nowej klasy bioinsektycydów, stanowiących alternatywę dla stosowanych syntetycznych insektycydów.

MECHANIZMY REAKCJI NA STRES CHŁODU U OWADÓW

Owady, przystosowując się do przeżywania niskich temperatur, wykształciły szereg molekularnych mechanizmów krioprotekcyjnych. Mechanizmy te determinują zdolność owadów do ochrony ich tkanek i komórek przed skutkami oddziaływania niskich temperatur.

MIOKARDIUM OWADA – MODEL DO BADAŃ BIOMEDYCZNYCH

Miokardium owada jest główną częścią naczynia grzbietowego, zwanego również sercem. W jego budowie wyróżnia się dwa odcinki, dystalny zwany sercem oraz proksymalny określany jako aorta. Niewielkie otwory w naczyniu grzbietowym, pozwalające na napływ hemolimfy oraz zapobiegające jej wypływowi to ostia. Natomiast dodatkowe mięśnie odchodzące od serca i wspomagające jego skurcze określane są mięśniami skrzydlastymi.

ALLATOSTATYNY – PLEJOTROPOWE NEUROHORMONY OWADÓW

Ważnymi czynnikami regulującymi procesy wzrostu i rozwoju, rozrodu oraz behawioru u owadów są neurohormony produkowane przez układ neuro-endokrynowy. Szybki rozwój technik analitycznych przyczynił się w ostatnich latach do odkrycia ponad 30 rodzin różniących się strukturalnie i funkcjonalnie neurohormonów peptydowych, wśród których dużą grupę stanowią allatostatyny. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy dotyczący funkcji fizjologicznych, jakie pełnią u owadów trzy odrębne strukturalnie rodziny allatostatyn: MIP/AST, PISCF/AST oraz FGL/AST.

MORFOLOGIA, AKTYWNOŚĆ FIZJOLOGICZNA ORAZ PRAKTYCZNE WYKORZYSTANIE BADAŃ NA HEMOCYTACH OWADÓW

W hemocytogramach hemolimfy owadów najczęściej wyróżnianymi typami morfologicznymi komórek są prohemocyty, granulocyty, plazmatocyty, komórki sferyczne i enocyty. Hemocy¬ty krążące w hemolimfie pod względem funkcjonalnym przede wszystkim pełnią ważną rolę w odporności immunologicznej komórkowej opartej na fagocytozie, nodulacji i enkapsulacji.

Redakcja
Andrzej ŁUKASZYK – przewodniczący, Szczepan BILIŃSKI,
Mieczysław CHORĄŻY, Włodzimierz KOROHODA,
Leszek KUŹNICKI, Lech WOJTCZAK

Adres redakcji:
Katedra i Zakład Histologii i Embriologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, ul. Święcickiego 6, 60-781 Poznań, tel. +48 61 8546453, fax. +48 61 8546440, email: mnowicki@ump.edu.pl

PBK Postępby biologi komórki