ZNAJDŹ ARTYKUŁ

NEUROENDOKRYNNA FUNKCJA SKÓRY

Skóra tworzy metabolicznie aktywną barierę biologiczną oddzielającą organizm ssaków od środowiska zewnętrznego. Jej anatomiczne umiejscowienie i ciągła ekspozycja na zmieniające się bodźce środowiska zewnętrznego warunkują strukturalną i funkcjonalną różnorodność skóry. Systemem integrującym i koordynującym wieloczynnościową aktywność skóry jest system neuroendokrynny ogólnoustrojowy (nadrzędny) oraz funkcjonujący lokalnie. Wszystkie składniki kontrolujące aktywność osi podwzgórze-przysadka-gruczoł docelowy mają swoje odpowiedniki w skórze.

SKIN AND ITS FUNCTION IN STEROID HORMONE SYNTHESIS

Skóra ssaków jest złożonym narządem, który odgrywa zasadniczą rolę w tworzeniu fizycznej bariery chroniącej przed czynnikami mechanicznymi, fizycznymi i biologicznymi, a barwniki produkowane w melanocytach zapewniają ochronę przed promieniowaniem UV i redukują ryzyko uszkodzenia DNA komórek naskórka. Skóra zbudowana jest z trzech warstw, obejmujących naskórek wraz z jego wytworami, skórę właściwą i tkankę podskórną. Skóra aktywuje i inaktywuje liczne hormony, ale także zdolna jest do produkcji i uwalniania hormonów.

Estrogeny w męskim układzie płciowym

Obecność estrogenów w gonadzie męskiej jest dobrze udokumentowana, chociaż ich rola w regulacji funkcji męskiego układu płciowego nie jest w pełni wyjaśniona. Zastosowanie technik biologii molekularnej dostarczyło nowych dowodów, że komórki narządów męskiego układu płciowego są zdolne do produkcji estrogenów drogą aromatyzacji androgenów i są narządami docelowymi dla estrogenów.

TWpływ ksenoestrogenów na męski układ płciowy

W związku z coraz częściej pojawiającymi się doniesieniami dotyczącymi obniżenia męskiej płodności, wysunięto szereg hipotez dotyczących przyczyn opisywanych zmian. Zmiany te zaczęto łączyć z obecnością w naszym otoczeniu substancji o działaniu hormonalnym – ksenoestrogenów. Podzielono je na grupy, które obejmują zarówno związki wytworzone przez człowieka, jak i te naturalnie występujące w przyrodzie – fitoestrogeny.

Zaburzenia rozwojowe i dysfunkcja gonad spowodowane nieprawidłowym działaniem hormonów warunkujących rozwój męskiego układu płciowego

Rozwój męskiego układu płciowego indukowany i kontrolowany jest przez hormony produkowane w różnicującej się gonadzie. Niewrażliwość na androgeny, spowodowana mutacją receptora AR, czy brak aktywności 5a-reduktazy konwertującej T do DHT, są powodem nieprawidłowości rozwojowych i często przyczyną męskiej niepłodności. Podobne w skutkach efekty wywołuje brak estrogenów, wynikający z mutacji genu aromatazy cytochromu P450 oraz zespół oporności na te hormony, spowodowany mutacją genu receptorów estrogenowych.

Hormony najądrza

Plemniki po opuszczeniu jądra nie są jeszcze w pełni dojrzałe. W najądrzu przechodzą szereg przemian morfologicznych, biochemicznych i funkcjonalnych. Ich efektem jest osiągnięcie przez plemniki zdolności do ruchu postępowego, przeżywania w męskich i żeńskich drogach płciowych, kapacytacji, przeprowadzania reakcji akrosomalnej i zapłodnienia komórki jajowej. Specyficzne środowisko, w którym plemniki dojrzewają i utrzymywane są w żywotności, tworzone jest przez komórki nabłonkowe wyścielające przewód najądrza.

Redakcja
Andrzej ŁUKASZYK – przewodniczący, Szczepan BILIŃSKI,
Mieczysław CHORĄŻY, Włodzimierz KOROHODA,
Leszek KUŹNICKI, Lech WOJTCZAK

Adres redakcji:
Katedra i Zakład Histologii i Embriologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, ul. Święcickiego 6, 60-781 Poznań, tel. +48 61 8546453, fax. +48 61 8546440, email: mnowicki@ump.edu.pl

PBK Postępby biologi komórki