Kaweole to wpuklenia błony komórkowej, których kształt opisywany jest jako butelkowaty. Występują w większości zróżnicowanych komórek (adipocytach, komórkach śródbłonka, podocytach, pneumocytach typu I, fibroblastach, komórkach mięśni gładkich, szkieletowych i sercowych). Uczestniczą w transporcie tranzytowym, w utrzymaniu równowagi cholesterolu oraz w transdukcji sygnałów komórkowych. Za organizację i funkcję kaweoli odpowiadają charakterystyczne białka kaweoliny (Cav) oraz kawiny.

Ogromna ilość danych biologicznych jaką dostarczają dzisiejsze analizy molekularne paradoksalnie nie zawsze przekłada się na lepsze zrozumienie badanych procesów. Nadmiar informacji powoduje potrzebę ich lepszej organizacji, wizualizacji oraz opracowania nowych metod matematycznych pozwalających na szybsze, a zarazem bardziej wiarygodne opracowywanie wyników eksperymentów. Biologia systemów jest interdyscyplinarną dziedziną nauki próbującą spełnić te wymagania. Na gruncie tej dziedziny organizmy żywe są rozpatrywane jako złożone systemy.

Arterioskleroza jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie spowodowanych chorobą niedokrwienną serca. Pomimo znacznego postępu jaki dokonał się w medycynie oraz naukach pokrewnych przez ostatnie 25 lat, nadal nie zostały wyjaśnione przyczyny tych procesów. Obecnie jedynym środkiem zaradczym dla pacjentów objętych zaawansowanymi zmianami arteriosklerotycznymi jest leczenie chirurgiczne. Podejście to niesie jednak za sobą pewne ryzyko powikłań, ponieważ nie da się przewidzieć stanu pacjenta po operacji.

Nefropatia cukrzycowa stanowi jedno z przewlekłych powikłań naczyniowych cukrzycy, zaliczanych do mikroangiopatii. Patogeneza mikroangiopatii cukrzycowej jest też powiązana ze stanem zapalnym i aktywacją układu odpornościowego, wpływem aktywacji receptorów PPAR-α (ang. Peroxisome Proliferator-Activated Receptor-α), aktywnością reduktazy aldolazy (AR) oraz defektami funkcjonalnymi monocytów. Początkowo dochodzi do pogrubienia błony podstawnej włośniczek kłębuszków nerkowych i powiększenia obszaru mezangium wskutek nagromadzenia macierzy pozakomórkowej.

Zaburzenia homeostazy w układzie krzepnięcia związane z przebiegiem choroby nowotworowej skutkują przesunięciem równowagi w kierunku prozakrzepowym. Nadekspresja czynnika tkankowego (ang. Tissue Factor, TF) w komórkach nowotworowych sprzyja neowaskularyzacji guzów, tworzeniu przerzutów oraz powstawaniu powikłań zakrzepowo-zatorowych. Badania nowotworów in vitro oraz in vivo wskazują na korelację poziomu TF ze stopniem złośliwości guzów, inwazyjnością, gęstością naczyń krwionośnych oraz czasem przeżycia chorych. Najprawdopodobniej, zaburzenia ekspresji TF w komórkach nowotworowych są m.in.