Histony H1 u roślin wyższych wykazują wszystkie typowe cechy tej klasy białek strukturalnych chromatyny i, podobnie jak u zwierząt, występują w chromatynie w postaci różniących się nieallelicznych wariantów. Ze względu na znacznie prostszą niż u zwierząt budowę i mniejszą liczbę wariantów, rośliny, w szczególności Arabidopsis thaliana, są wyjątkowo dogodnym modelem do badania uniwersalnych mechanizmów leżących u podłoża funkcji biologicznej H1 w złożonych organizmach tkankowych. Wyniki dotychczasowych prac wskazują, że u roślin H1, obok roli w modulacji aktywności transkrypcyjnej genów i architekturze chromosomów, może stanowić łącznik zapewniający koordynację między procesami chromatynowymi a przekształceniami mikrotubul w komórce.Wyniki ostatnich, globalnych analiz rozmieszczenia nukleosomów na DNA wskazują także, że brak obecnego w H1 zwierząt pentapetydu GXGAX w kluczowym dla oddziaływań z DNA motywie strukturalnym domeny globularnej roślinnych H1 może być jedną z przyczyn większej plastyczności rozwojowej komórek roślin.