Od czasu odkrycia witaminy C, liczba jej poznanych molekularnych mechanizmów działania stale się powiększa. Wszystkie znane fizjologiczne funkcje askorbinianu są związane z jego działaniem jako dawcy elektronów. Witamina C neutralizuje reaktywne formy tlenu i w ten sposób może chronić przed powstawaniem uszkodzeń oksydacyjnych ważne makrocząsteczki, takie jak lipidy, DNA i białka. Askorbinian jest istotnym kofaktorem dla wielu enzymów. Przykładem są hydroksylazy prolinowe, które biorą udział w potranslacyjnych modyfikacjach kolagenu oraz degradacji czynnika transkrypcyjnego indukowany hipoksją 1α, który reguluje aktywność wielu genów, odpowiedzialnych za wzrost nowotworu, bilans energetyczny komórki, funkcjonowanie neutrofilii i apoptozę. Niniejsza praca ukazuje biochemiczną naturę askorbinianu, związaną zarówno z jego właściwościami antyoksydacyjnymi, jak i pro-oksydacyjnymi oraz skupia się na jego roli w utrzymywaniu homeostazy redoks w kompartmentach komórkowych, włączając w to błonę komórkową, mitochondria i retikulum endoplazmatyczne. Dodatkowo, moim celem jest próba podsumowania niedawno odkrytych funkcji witaminy C, w szczególności w dealkilacji kwasów nukleinowych i deglikacji proteoglikanów oraz zaakcentowanie, że askorbinian posiada zdolność modulacji ekspresji genów i może korzystnie wpływać na funkcjonowanie układu odpornościowego.