Śródbłonek naczyniowy jest strukturą odgrywającą krytyczną rolę w procesie krążenia i krzepnięcia krwi, w miażdżycy, w stanach zapalnych, jak również w progresji nowotworowej. Szczególnym rodzajem śródbłonka jest tzw. śródbłonek wysoki zlokalizowany w węzłach chłonnych, biorący udział w krążeniu limfocytów. Charakterystyczną cechą śródbłonka jest niski obrót komórkowy, przy zachowanej zdolności do szybkiej migracji i proliferacji w odpowiedzi na uszkodzenie. Cechą fenotypową odróżniającą go od innych komórek jest selektyna E oraz swoiste cząsteczki adhezyjne zwane adresynami. Biorą one udział w zapoczątkowaniu procesu adhezji leukocytów do ściany naczynia. Pod wpływem chemokin następuje aktywacja leukocytów umożliwiająca ich ścisłą adhezję do ściany naczynia i w końcu transmigrację przez ścianę naczynia, do otaczającej tkanki. Precyzyjne zdefiniowanie cząsteczek adhezyjnych oraz aktywatorów i inhibitorów tego wieloetapowego procesu pozwoli, być może, na próby interwencji terapeutycznej w przypadku stanów zapalnych lub chorób nowotworowych.