Tlenek azotu (NO) jest wolnym rodnikiem, co warunkuje jego wysoką reaktywność w układach biologicznych. Jest obecny w środowisku glebowym jako produkt reakcji nitryfikacji i denitryfikacji, w komórkach roślinnych może być syntetyzowany w wyniku reakcji enzymatycznych (katalizowanych przez roślinną syntazę tlenku azotu i/lub reduktazę azotanową) lub powstawać spontanicznie w wyniku reakcji nieenzymatycznych. Podobnie jak w organizmach zwierzęcych pełni rolę cząsteczki sygnałowej. Donory NO (nitroprusydek sodu, S-nitrozo-N-acetylopenicyloamina czy nitrozoglutation) stymulują kiełkowanie nasion wielu gatunków roślin. Produkcję endogennego NO wykazano we wczesnych etapach kiełkowania nasion, co wskazuje, że NO może być endogennym regulatorem tego procesu. Jednakże mechanizm jego działania w regulacji kiełkowania nasion nie jest w pełni poznany. Prawdopodobnie, NO uruchamia „fitochromowy” szlak transdukcji sygnału prowadzący do przerwania spoczynku i rozpoczęcia kiełkowania w przypadku nasion fotoblastycznych. Ponadto, funkcja NO jako czynnika stymulującego kiełkowanie może dotyczyć współdziałania NO z hormonami roślinnymi uczestniczącymi w indukcji procesu kiełkowania nasion.