Reaktywne formy tlenu (RFT), do których należy anionorodnik ponadtlenkowy (O2.), rodnik hydroksylowy (ˇOH), nadtlenek wodoru (H2O2), tlen singletowy (1O2) czy rodnik tlenku azotu (NOˇ) są wysoce reaktywnymi cząstkami. Mogą reagować z lipidami, białkami czy DNA powodując nieodwracalne zmiany w strukturze tych związków. Płytki krwi, podobnie jak inne komórki, mogą wytwarzać RFT, które są wciągnięte w mechanizmy aktywacji tych komórek. Istnieje kilka dróg wytwarzania RFT w płytkach krwi. W komórkach stymulowanych różnymi fizjologicznymi agonistami (trombina, kolagen) potencjalnymi źródłami reaktywnych form tlenu są procesy związane z metabolizmem kwasu arachidonowego (przy udziale cykloosygenazy czy 12-lipoksygenazy), przemiana fosfoinozytolu czy cykl glutationowy. RFT są także generowane w płytkach krwi przez aktywację oksydazy NADPH, oksydazy ksantynowej i syntazy NOˇ. Reaktywne formy tlenu mogą zachowywać się jako wtórne przekaźniki informacji w płytkach aktywowanych trombiną czy kolagenem. Ten przeglądowy artykuł przedstawia rolę RFT w płytkach krwi.