Białka HMGN (high mobility group N) tworzą rodzinę białek jądrowych, które wiążą się z nukleosomami, kształtują strukturę chromatyny, wzmacniają transkrypcję oraz replikację z matrycy chromatynowej. Dwie cząsteczki białka HMGN wiążą się z nukleosomem niezależnie od sekwencji DNA. Wiązanie to stabilizuje nukleosom jednocześnie nie usztywniając struktur chromatyny wyższego rzędu. Białka HMGN stanowią element architektury chromatyny, wspomagają rozluźnianie włókien chromatynowych obniżając hamujący wpływ histonów na proces transkrypcji. W trakcie podziału mitotycznego podstawowe procesy zachodzące w komórce to kondensacja chromatyny oraz zahamowanie aktywności transkrypcyjnej. Oba zjawiska są związane z usunięciem wielu czynników transkrypcyjnych, a także białek strukturalnych z obszaru chromatyny. Zmiana sposobu oddziaływania białek z chromatyną w trakcie mitozy często zależna jest od miejsca i stopnia ich ufosforylowania. Podczas mitozy białka HMGN podlegają masowej fosforylacji, modyfikacja ta dotyczy konserwowanej ewolucyjnie domeny decydującej o wiązaniu się tych białek z nukleosomem (NBD-nucleosomal binding domain). Wykazano, że fosforylacja domeny NBD hamuje wiązanie białek HMGN z nukleosomem, a także negatywnie wpływa na ich transport do jądra komórkowego po odtworzeniu błony jądrowej w późnej telofazie. W wyniku fosforylacji następuje obniżenie powinowactwa HMGN do nukleosomu, co jest spowodowane zmianą ładunku białka na negatywny, natomiast hamowanie transportu do jądra jest związane z obecnością grupy fosforanowej, która decyduje o specyficznym oddziaływaniu białek HMGN z niektórymi izoformami białka 14-3-3. Wykazano, że istnieje ścisły związek między oddziaływaniem HMGN z chromatyną, a ich transportem do jądra komórkowego. Mitotyczna fosforylacja jednocześnie wpływa na oba te procesy regulując w ten sposób dostępność białek HMGN dla chromatyny.