Akwaporyny (AQPs) to rodzina małych, tetrametrycznych białek, które umożliwiają transport wody i innych małych cząsteczek przez błony komórkowe. Do dziś u ssaków odkryto 13 izoform tych białek (AQP0 – AQP12), które zlokalizowane są w wielu różnych typach komórek całego organizmu. W skórze obecnych jest 6 akwaporyn (AQP1, AQP3, AQP5, AQP7, AQP9 i AQP10), które odgrywają kluczową rolę w wielu procesach zachodzących w jej obrębie. Akwaporyny 3, 9 i 10 zlokalizowane w keratynocytach poszczególnych warstw naskórka zaangażowane są m.in.

Akwaporyny to tetrameryczne białka, które tworzą kanały w wewnętrznych i zewnętrznych błonach komórkowych. Wspomagają one dyfuzję wody oraz drobnych nienaładowanych związków rozpuszczalnych pomiędzy komórkami jak i pomiędzy przedziałami subkomórkowymi. Ostatnie badania pokazały, że domniemana lokalizacja kanałów wodnych, według której klasyfikuje się akwaporyny roślinne, jest bardziej złożona i różni się od pierwotnie przyjmowanych opisów.

Akwaporyny to transbłonowe białka, które tworzą kanały w wewnętrznych i zewnętrznych błonach komórkowych. Ich wysoka różnorodność molekularna u roślin wiąże się nie tylko z symplastycznym transportem wody ale również niektórych niskocząsteczkowych składników organicznych i mineralnych, włącznie z dostarczaniem CO2 do chloroplastów. W związku z tym białka te mają znaczący wpływ na szereg procesów fizjologicznych roślin takich jak fotosynteza, kiełkowanie i wzrost zalążków, zawiązywanie korzeni bocznych, oraz utrzymanie homeostazy komórek i tkanek w warunkach stresowych.

Owady, przystosowując się do przeżywania niskich temperatur, wykształciły szereg molekularnych mechanizmów krioprotekcyjnych. Mechanizmy te determinują zdolność owadów do ochrony ich tkanek i komórek przed skutkami oddziaływania niskich temperatur.