Tenascyna C należy do rodziny glikoprotein macierzy zewnątrzkomórkowej. Gen tenascyny C ulega ekspresji podczas życia embrionalnego, a jego produkt odgrywa istotną rolę podczas morfogenezy: kończyn, nerek, płuc, gruczołów sutkowych, zębów, neuronów, komórek glejowych i rozwijającego się ośrodkowego układu nerwowego. Po narodzinach stężenie białka jest praktycznie niewykrywalne. Do gwałtownego wzrostu ilości tenascyny C dochodzi podczas toczących się procesów patofizjologicznych, pod wpływem: cytokin prozapalnych, czynników wzrostu, hipoksji, reaktywnych form tlenu oraz stresu mechanicznego.

Wiele procesów wewnątrzkomórkowych takich jak ochrona przed stresem oksydacyjnym, regulacja szlaków wewnątrzkomórkowych, czy prawidłowe fałdowanie białek zachodzi z udziałem peroksyredoksyn. W rodzinie peroksyredoksyn wyróżnia się 6 białek, które w swym miejscu aktywnym mają resztę cysteinową. Ze względu na istotne znaczenie kontrolowanych przez peroksyredoksyny procesów, białka te występują w znacznej ilości w komórkach niemal wszystkich organizmów. Rola peroksyredoksyn jest złożona i stale poznawana.

Białka regulatorowe SOCS 1–7 (suppressors of cytokine signaling), CIS (cytokine-inducible SH2 protein) oraz inne cząsteczki wewnątrzkomórkowe, tj.

Mediatory STAT stanowią rodzinę siedmiu białek, które odgrywają kluczową rolę w przekazywaniu sygnałów wewnątrz komórek. Kontrolują one główne procesy zachodzące w komórkach, związane z ich różnicowaniem się, proliferacją i śmiercią. W artykule opisano budowę i funkcję białek STAT oraz ich udział w patologii układu pokarmowego, a w szczególności w procesach zapalnych i karcynogenezie w obrębie jelita grubego. W stanach zapalnych jelit dominującą rolę wydają się odgrywać białka STAT1, STAT3 i STAT4. W przebiegu raka jelita grubego szczególną rolę odgrywają białka STAT1 i STAT3.