ZNAJDŹ ARTYKUŁ

INDUKCJA ROZWOJU HAPLOIDALNYCH ZARODKÓW KRĘGOWCÓW ORAZ WYKORZYSTANIE HAPLOIDALNYCH KOMÓREK W BADANIACH NAUKOWYCH

<p>Obserwowany w ostatnim czasie postęp jaki dokonuje się w nauce z zakresu biologii komórki i embriologii przyczynił się w sposób znaczący do rozwoju badań nad organizmami haploidalnymi. W środowisku naturalnym haploidalny zestaw chromosomów można zaobserwować w gametach, niektórych komórkach nowotworowych oraz w przypadku komórek somatycznych nielicznych owadów i grzybów. Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom inżynierii genomowej, możliwa jest sztuczna produkcja zarodków haploidalnych, z których następnie pozyskiwane są komórki macierzyste.

ROLA NISZ SZPIKU KOSTNEGO ORAZ HIPOKSJI W REGULACJI AKTYWNOŚCI KRWIOTWÓRCZYCH KOMÓREK MACIERZYSTYCH

Krwiotwórcze komórki macierzyste (KKM) występujące w czerwonym szpiku kostnym dają początek wszystkim dojrzałym komórkom krwi linii mieloidalnej i limfoidalnej. Ich powstawanie jest ściśle powiązane z unikalnym mikrośrodowiskiem szpiku, na które składają się dwie nisze: osteoblastyczna i naczyniowa. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy dotyczący regulacji hematopoezy na poziomie nisz szpikowych.

KOMÓRKI MACIERZYSTE – ROZPOZNAWANIE ORAZ ZNACZENIE W HOMEOSTAZIE PŁUC

Płuco jest narządem w znacznym stopniu narażonym na uszkodzenia przez toksyczne, fizyczne i biologiczne czynniki zewnętrzne. Utrzymanie integralności tkanek płuc jest wielkim wyzwaniem dla organizmu ludzkiego. W odnowie populacji komórkowej biorą udział komórki niżej wyspecjalizowane i niżej zróżnicowane niż ich formy ostateczne budujące nabłonki i zrąb płucny. Ich identyfikacja, poznanie warunków potrzebnych dla rozwoju i potencjału do różnicowania mogą być pomocne w klinicznym stosowaniu celem naprawy uszkodzonej tkanki.

KULE ZARODKOWE JAKO METODA RÓŻNICOWANIA PLURIPOTENCJALNYCH KOMÓREK MACIERZYSTYCH W MIOBLASTY

Komórki pluripotencjalne – ES i iPS, zdolne są do różnicowania w różne rodzaje komórek. In vivo biorą one udział w tworzeniu wszystkich tkanek i narządów budujących organizm ssaka. Stosując odpowiednie metody hodowli in vitro uzyskano z nich wiele rodzajów komórek, np. neurony czy kardiomiocyty. Jednak mimo intensywnych badań uzyskanie takich komórek jak mioblasty mięśni szkieletowych ciągle sprawia trudności.

KOMÓRKI MACIERZYSTE POCHODZENIA ZĘBOWEGO. MOŻLIWOŚCI ZASTOSOWANIA WE WSPÓŁCZESNEJ STOMATOLOGII I POTENCJALNE KIERUNKI ROZWOJU - PRZEGLĄD PIŚMIENNICTWA

Komórki macierzyste o mezenchymalnym rodowodzie znajdują coraz szersze zastosowanie do sterowanej regeneracji tkanek dlatego wyzwaniem współczesnej stomatologii staje się wykorzystanie komórek macierzystych izolowanych z miazgi ludzkiego zęba do sterowanej regeneracji zębiny. Badania prowadzone in vitro i in vivo oraz szczegółowa analiza molekularna świadczą o istnieniu takiej możliwości. Obecnie z powodzeniem wykorzystuje się komórki izolowane ze szpiku kostnego do leczenia zespołów autoimmunologicznych oraz chorób nowotworowych.

MODYFIKACJE GENETYCZNE W KOMÓRKACH MACIERZYSTYCH NA POTRZEBY TERAPII GENOWEJ EX VIVO

Postęp badań związanych z komórkami macierzystymi włączając ich modyfikacje genetyczne pozwolił na uzyskanie niezmiernie obiecujących wyników. Jedną z głównych barier, które napotkała terapia genowa ex vivo, jest dostarczenie przygotowanej konstrukcji genetycznej do komórek docelowych. Zarówno wektory plazmidowe wprowadzane metodami fizykochemicznymi, jak i wektory wirusowe mają swoje miejsce w przygotowaniach czynionych w celu implantowania do narządu biorczego modyfikowanych genetycznie komórek allo- lub autologicznych.

PRZYŻYCIOWA OCENA FUNKCJI KOMÓREK MACIERZYSTYCH WSZCZEPIONYCH DO NARZĄDÓW O NISKIM STOPNIU SAMOODNAWIALNOŚCI

Poszczególne narządy człowieka mają własne rezerwy tkankowe, jakkolwiek istnieją narządy o dużym i małym potencjale samoodnawialności. W zainteresowaniu medycyny regeneracyjnej znajdują się zwłaszcza te drugie, reprezentowane przez mięsień sercowy, ośrodkowy układ nerwowy i trzustkę. W pracy przedstawiono próby określenia funkcjonowania komórek macierzystych w tych właśnie narządach i tkankach. Środowisko przedstawionych narządów różni się w aspekcie trwałości zasiedlenia przez komórki macierzyste; ten aspekt jest korzystny w przypadku organów ośrodkowego narządu nerwowego.

PRÓBY PRZEDKLINICZNE I KLINICZNE ZASTOSOWANIA KOMÓREK MACIERZYSTYCH DO REGENERACJI MIĘNIA SERCOWEGO

W pracy poglądowej przedstawiono obecną klasyfikację i hierarchię komórek macierzystych, wskazano na źródła komórek macierzystych oraz ich poszczególne podtypy, które wykorzystywane są w próbach klinicznych, jak i przedklinicznych dla regeneracji mięśnia sercowego. Dokonano szczegółowej analizy sposobu podawania komórek do mięśnia sercowego, tj. a) intramiokardialnie, b) przezskórnie, c) systemowo oraz wpływu drogi podania komórek na stopień zasiedlenia w miokardium.

UDZIAŁ NIEMIĘŚNIOWYCH KOMÓREK MACIERZYSTYCH W REGENERACJI MIĘŚNI SZKIELETOWYCH

Mięśnie szkieletowe są zdolne do regeneracji w odpowiedzi na uszkodzenie będące wynikiem na przykład urazu mechanicznego, działania toksyny lub choroby. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają komórki satelitowe zlokalizowane w mięśniu szkieletowym. Jednak zarówno w warunkach fizjologicznych, jak i eksperymentalnych w regenerację mogą zostać zaangażowane komórki macierzyste rezydujące w mięśniu lub pochodzące z innego źródła. Budzi to nadzieje na potencjalne wykorzystanie tych komórek w terapii chorób mięśni szkieletowych, takich jak dystrofie mięśniowe czy rdzeniowy zanik mięśni.

IDENTYFIKACJA I MOLEKULARNE CECHY KOMÓREK MACIERZYSTYCH GRUCZOŁU SUTKOWEGO

Komórki macierzyste to komórki mające możliwość samoodnowy i różnicowania we wszystkie typy komórek budujących w pełni funkcjonalny narząd. Prawidłowe funkcjonowanie komórek macierzystych i progenitorowych jest podstawą wzrostu, różnicowania i regeneracji nabłonka wydzielniczego podczas powtarzających się cykli ciąży, laktacji i inwolucji. Izolacja i charakterystyka komórek macierzystych gruczołu sutkowego jest kluczowym elementem zrozumienia procesów rozwoju, prawidłowe- go funkcjonowania, jak również powstawania nowotworów sutka.

Strony

Redakcja
Andrzej ŁUKASZYK – przewodniczący, Szczepan BILIŃSKI,
Mieczysław CHORĄŻY, Włodzimierz KOROHODA,
Leszek KUŹNICKI, Lech WOJTCZAK

Adres redakcji:
Katedra i Zakład Histologii i Embriologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, ul. Święcickiego 6, 60-781 Poznań, tel. +48 61 8546453, fax. +48 61 8546440, email: mnowicki@ump.edu.pl

PBK Postępby biologi komórki