Utrzymanie homeostazy w komórkach żywych organizmów eukariotycznych zależy od ilości oraz aktywności wielu różnych białek, które są regulowane na poziomie transkrypcji, translacji, modyfikacji potranslacyjnych, a także od efektywności ich proteolizy. Istotną rolę w degradacji specyficznych białek uczestniczących w regulacji wielu procesów życiowych roślin, odgrywają katalityczne kompleksy proteaz, zwane proteasomami 26S i 20S. Proteoliza z udziałem tego pierwszego, wymaga zaangażowania różnego rodzaju enzymów, tworzących wspólnie szlak ubikwitynowo-proteasomalny (ang.

Światło to jeden z wszechobecnych czynników środowiskowych, który determinuje wzrost i rozwój roślin lądowych. Towarzyszy roślinie w trakcie całego jej cyklu życiowego, łącznie z embriogenezą i kiełkowaniem nasion. Charakter odpowiedzi nasion na bodźce świetlne jest zazwyczaj specyficzny dla danego gatunku. Istnieje jednak prawidłowość: czynnik ten stymuluje kiełkowanie nasion małych, natomiast hamuje bądź nie wywiera wpływu na nasiona większe.

Poliaminy (putrescyna, spermina, spermidyna) są głównie znane z ochronnej roli jaką pełnią w organizmach roślinnych narażonych na działanie różnych stresów biotycznych i abiotycznych. Należą do grupy regulatorów wzrostu i rozwoju. Wraz z klasycznymi fitohormonami oraz cząsteczkami sygnałowymi, takimi jak reaktywne formy tlenu (ROS) i tlenek azotu (NO), uczestniczą w regulacji embriogenezy, a także spoczynku, kiełkowania i starzenia nasion.