Izolowane z jajnika profazowe oocyty charakteryzują się u większości ssaków występowaniem dwóch różnych typów konfiguracji chromatyny. Konfiguracja typu SN cechuje oocyty o wyższych kompetencjach rozwojowych i mejotycznych w przeciwieństwie do konfiguracji typu NSN, która charakteryzuje oocyty niezdolne po zapłodnieniu do pełnego rozwoju. Różnice między oocytami obydwu typów przejawiają się zarówno w globalnym poziomie transkrypcji i statusie epigenetycznym chromatyny, jak i w zmianach w ekspresji genów niezbędnych w rozwoju zarodkowym.

Niepłodność męska może być powiązana z zaburzeniami kondensacji chromatyny plemników wynikającymi między innymi z nieprawidłowości struktury i ilości protamin. Podłożem tych zmian są nie tylko nieprawidłowe sekwencje nukleotydowe genów tych białek, ale także zaburzenie ich ekspresji i translacji. Stąd też badania dotyczące regulacji tych procesów są przedmiotem wielu badań doświadczalnych, które starają się ujawnić molekularne podłoże męskiej sterylności, szczególnie idiopatycznej.

Artykuł jest przeglądem aktualnego stanu wiedzy na temat fizjologicznych i biochemicznych podstaw kondycjonowania nasion – zabiegu przedsiewnego, poprawiającego zdolność nasion do kiełkowania. Omówione zagadnienia ukazują szereg procesów, które ulegają modyfikacjom w odpowiedzi na ten zabieg. W trakcie kondycjonowania nasion następuje rozluźnienie struktury bielma i hydroliza zawartych w nim substancji zapasowych. Rearanżacji ulega system błon wewnętrznych oraz ich skład fosfolipidowy.

Alternatywny splicing to proces, w którym z jednego pre-mRNA powstaje więcej niż jedna izoforma mRNA. Rodzaj powstającej izoformy mRNA jest wynikiem działania dość skomplikowanych mechanizmów regulacyjnych, które pozwalają na uzyskanie na przykład tkankowo-specyficznego wzoru splicingu bądź zmian komórkowego profilu splicingu na różnych etapach rozwoju. Jest to możliwe dzięki współdziałaniu szeregu elementów, spośród których należy wymienić: sekwencję nukleotydową oraz strukturę drugorzędową pre-mRNA, czynniki splicingowe oraz dodatkowe czynniki białkowe i niebiałkowe.