ZNAJDŹ ARTYKUŁ

Volume: 
Issue: 
1
Date of issue: 
Proteoglikany (PG) – molekuły syntetyzowane przez komórki eukariotyczne – obecne są w przestrzeni okołokomórkowej oraz w macierzy pozakomórkowej. Składają się z białka rdzeniowego, do którego przyłączony jest jeden lub więcej łańcuchów glikozoaminoglikanowych. Jedną z kilku rodzin PG stanowią glipikany – proteoglikany heparanosiarczanowe. Cechami charakterystycznymi glipikanów są: wielkość białka rdzeniowego – wynosząca w przybliżeniu 60 kDa, czternaście konserwatywnie rozmieszczonych reszt cysteiny w obrębie białka rdzeniowego, hydrofobowe C i N-końcowe sekwencje o strukturze podobnej do peptydu sygnałowego, dwa lub więcej miejsc akceptorowych dla łańcuchów glikozoamino-glikanowych oraz połączenie z błoną komórkową za pośrednictwem glikozylofosfatydylo-inozytolu. Glipikany kontrolują podziały, adhezję i migrację komórek, a także modulują właściwości niektórych czynników wzrostowych. Mutacje w obrębie genów glipikanów są przyczyną kilku ciężkich schorzeń, prowadzących często do przedwczesnej śmierci organizmu.

Redakcja
Andrzej ŁUKASZYK – przewodniczący, Szczepan BILIŃSKI,
Mieczysław CHORĄŻY, Włodzimierz KOROHODA,
Leszek KUŹNICKI, Lech WOJTCZAK

Adres redakcji:
Katedra i Zakład Histologii i Embriologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, ul. Święcickiego 6, 60-781 Poznań, tel. +48 61 8546453, fax. +48 61 8546440, email: mnowicki@ump.edu.pl

PBK Postępby biologi komórki