Tegorocznymi laureatami nagrody Nobla z medycyny i fizjologii zostali Arvid Carlsson, Paul Greengard oraz Eric Kandel. Dokonali oni przełomowych odkryć dotyczących mechanizmów przekazywania informacji między komórkami nerwowymi oraz w ich wnętrzu. Carlsson stwierdził, że dopamina pełni funkcję aktywnej substancji przekazującej informacje na synapsach. Pokazał, iż obniżenie jej poziomu wywołuje zaburzenia ruchowe przypominające objawy choroby Parkinsona. Zaburzenia te można odwrócić podając prekursor dopaminy L- dopa. Greengard wykazał, że przyłączenie neuroprzekaźnika do jego specyficznego receptora błonowego włącza kaskadę zjawisk mogących prowadzić do trwałych zmian w funkcjonowaniu komórki poprzez fosforylację białek. Opisał także funkcję białka DARP-32- inhibitora fosfatazy 1 proponując, że DARP-32 pośredniczy w modulowaniu wpływu dopaminy na działanie innych neuroprzekaźników (np. glutaminianu) w komórce nerwowej. Na podstawie badań elektrofizjologicznych i eksperymentów biochemicznych Eric Kandel stworzył model molekularnych zmian zachodzących w neuronie presynaptycznym i synapsie podczas tworzenia się pamięci średnio- i długotrwałej. Według Kandela podstawą pamięci średniotrwałej są przejściowe zmiany kowalencyjne białek, zaś pamięć długotrwała wymaga syntezy białek de novo oraz zmian w ekspresji genów, a także łączy się z trwałymi zmianami w morfologii zakończeń nerwowych.