Praca przedstawia elementy odpornoci wrodzonej, jakimi są niedawno opisane naturalne komórki T 2 (nT 2 albo NHC), nuocyty, wrodzone komórki pomocnicze typu 2 (Ih2) i wielopotencjalne komórki progenitorowe typu 2 (komórki komórki MMPtype2), a także IL-36 oraz bardzo podobna do niej IL-37. Populacje tych komórek przyczyniają się do rozwoju odpowiedzi immunologicznej typu 2 oraz biorą udział w przebiegu procesów alergicznych i w obronie organizmu przed różnymi mikroorganizmami i pasożytami.
Receptory TRIM (tripartite motif-containing proteins) są białkami, które w ostatnim czasie wzbudzają zainteresowanie, a które są dużą rodziną białek biorących udział w odporności naturalnej organizmu. Są one zaangażowane w wiele procesów biologicznych, a ich uniwersalność warunkowana jest ich różnorodnością, różnicami w ekspresji tkankowej i lokalizacją w komórce. Znaczniki TRIM zostały sklasyfikowane w 9 podstawowych rodzin C-I do C-IX, a w ostatnim czasie opisano dodatkowo dwie nowe rodziny, to jest C-X i C-XI.
MikroRNA (miRNA) to grupa małych, 2123-nukleotydowych, niekodujących cząsteczek RNA, które w postaci dojrzałej regulują ekspresję genów na poziomie potranskrypcyjnym. Obecnie znane jest ponad 3000 miRNA, które opisano u kręgowców i owadów, ale także u roślin, grzybów, organizmów jednokomórkowych oraz wirusów. W ludzkim genomie odkryto dotychczas ponad 470 miRNA, choć prawdopodobnie jest ich około 1000.
Przedstawione w pracy glikany to struktury biorące udział w wielu procesach immunologicznych, które pokrywają powierzchnię wszystkich komórek, do których przyłączane są w procesie zwanym glikozylacją. Są rozpoznawane przez różnego rodzaju receptory obecne lub wydzielane przez komórki układu odpornościowego, wśród których najbardziej istotnymi są galektyny, lektyny typu C oraz receptory Siglec. W pracy scharakteryzowano te grupy receptorów oraz przedstawiono rolę tych receptorów w procesach odporności wrodzonej i nabytej.
Praca dotyczy ważnego procesu biologicznego, jakim jest autofagia – filogenetycznie stary i konserwatywny mechanizm, którego rola łączy się m.in. z eliminowaniem uszkodzonych i (lub) zużytych części komórki w celu zapobiegania jej całkowitej degradacji. Proces autofagii, będąc jednym z czterech podstawowych mechanizmów śmierci komórki, wymaga działania szeregu genów i czynników wspomagających. W obrębie autofagii wyróżnia się makroautofagię, mikroautofagię, autofagię specyficzną i autofagię zależną od chaperonów.
W pracy przedstawiono pięć grup czynników (rozpuszczalne formy TLR, wewnątrzkomórkowe receptory, regulatory transbłonowe oraz czynniki redukuj1ce ekspresje TLR i redukuj1ce efekt TLR) działających hamująco na receptory Toll-podobne (TLR).