Skóra tworzy metabolicznie aktywną barierę biologiczną oddzielającą organizm ssaków od środowiska zewnętrznego. Jej anatomiczne umiejscowienie i ciągła ekspozycja na zmieniające się bodźce środowiska zewnętrznego warunkują strukturalną i funkcjonalną różnorodność skóry. Systemem integrującym i koordynującym wieloczynnościową aktywność skóry jest system neuroendokrynny ogólnoustrojowy (nadrzędny) oraz funkcjonujący lokalnie. Wszystkie składniki kontrolujące aktywność osi podwzgórze-przysadka-gruczoł docelowy mają swoje odpowiedniki w skórze.

Rozwój męskiego układu płciowego indukowany i kontrolowany jest przez hormony produkowane w różnicującej się gonadzie. Niewrażliwość na androgeny, spowodowana mutacją receptora AR, czy brak aktywności 5a-reduktazy konwertującej T do DHT, są powodem nieprawidłowości rozwojowych i często przyczyną męskiej niepłodności. Podobne w skutkach efekty wywołuje brak estrogenów, wynikający z mutacji genu aromatazy cytochromu P450 oraz zespół oporności na te hormony, spowodowany mutacją genu receptorów estrogenowych.