Z punktu widzenia biologii nowotworów, jednym z najistotniejszych procesów, pozwalających na ich wzrost, rozwój i progresję, jest naczyniotworzenie, głównie na drodze angiogenezy. Nowopowstałe naczynia krwionośne uczestniczą w wymianie substancji odżywczych, gazów oraz metabolitów, jak również stwarzają możliwość rozsiewu komórek nowotworowych w organizmie. Do nowotworów bogato unaczynionych należy nerwiak zarodkowy współczulny. Jest to najczęstszy guz lity u pacjentów pediatrycznych wywodzący się z komórek listewki nerwowej.

Odłączanie od guza pierwotnego i migracja krążących komórek nowotworowych jest główną przyczyną tworzenia przerzutów i śmierci. Identyfikacja i monitorowanie liczby tych komórek we krwi obwodowej i/lub szpiku kostnym ma potencjał prognostyczny w raku piersi, jelita grubego, prostaty, dróg moczowych oraz żołądka. Detekcja CTC we krwi obwodowej może być przeprowadzana technikami opartymi na ich właściwościach biologicznych, cechach fizycznych oraz charakterystyce molekularnej.

Ostatnie dziesięciolecia to czas ogromnego postępu w dziedzinie walki z chorobami nowotworowymi. Diagnostyka molekularna, cytogenetyka, techniki immunohistochemiczne to w tej chwili podstawowe narzędzia badawcze, które w znacznym stopniu usprawniają szeroko pojętą diagnostykę chorób nowotworowych, jak również są podstawą do opracowywania nowych strategii terapeutycznych. Niniejsza publikacja zawiera przegląd najnowszych doniesień dotyczących badań w zakresie diagnostyki i leczenia nowotworów.

Izolacja rzadkich krążących komórek nowotworowych (CTC) z krwi pacjentów chorych na raka cieszy się ostatnio dużym zainteresowaniem badaczy klinicystów. CTC to komórki, które odczepiły się od guza pierwotnego, przeniknęły do krwiobiegu i krążą w bardzo małych ilościach, z częstością jednej CTC na 106-107 jednojądrzastych komórek krwi obwodowej (PBMC). Detekcja CTC we krwi pacjentów chorych na raka może bezpośrednio umożliwiać diagnozę, a także mieć wartość prognostyczną w stosunku do stosowanej terapii.

Powolne czynnościowe potencjały elektryczne zwane falami wolnymi są generowane przez yspecjalizowane komórki rozrusznikowe obecne w ścianie przewodu pokarmowego. Zjawisko to stanowi tzw. miogenną regulację motoryki, a wspomniane komórki są identyfikowane jako komórki śródmiąższowe Cajala. Jednakże funkcję rozrusznikową przypisuje się jedynie komórkom typu I i IV, podczas gdy komórkom typu II i III, a także typu IV przypisuje się rolę w przekazywaniu sygnałów elektrycznych z neuronów splotów śródściennych do komórek mięśniówki gładkiej.