Komórki macierzyste o mezenchymalnym rodowodzie znajdują coraz szersze zastosowanie do sterowanej regeneracji tkanek dlatego wyzwaniem współczesnej stomatologii staje się wykorzystanie komórek macierzystych izolowanych z miazgi ludzkiego zęba do sterowanej regeneracji zębiny. Badania prowadzone in vitro i in vivo oraz szczegółowa analiza molekularna świadczą o istnieniu takiej możliwości. Obecnie z powodzeniem wykorzystuje się komórki izolowane ze szpiku kostnego do leczenia zespołów autoimmunologicznych oraz chorób nowotworowych.

Powstawanie i mineralizacja zębiny przebiega w ściśle określony sposób. Apozycyjne odkładanie zębiny rozpoczyna się od wydzielania przez odontoblasty do przestrzeni zewnątrzkomórkowej kolagenu głównie typu I, będącego główną komponentą organicznej macierzy zębiny i tworzącego swoiste rusztowanie dla kryształów hydroksyapatytów. Mineralizacja zębiny rozpoczyna się od wydzielania bezpośrednio w okolicę tzw.

Rozwój szkliwa rozpoczyna się od sekrecji organicznej macierzy, na którą składają się białka głównie z grupy amelogenin i enamelin. W trakcie dojrzewania szkliwa organiczna macierz podlega procesom proteolitycznej degradacji, a produkty jej rozpadu są sukcesywnie usuwane i zastępowane kryształami hydroksyapatytów tworzącymi pryzmaty szkliwne. Proces sekrecji oraz mineralizacji szkliwa może ulec modyfikacjom na skutek wprowadzenia jonów fluorkowych w postaci endogennej profilaktyki fluorkowej.