Oenocyty owadów są dużymi komórkami pochodzenia ektodermalnego, pełniące plejotropowe funkcje fizjologiczne. Aktywność fizjologiczna oenocytów wskazują na ich kluczową rolę w rozwoju i przeżywaniu owadów. Komórki te są zaangażowane w równowagę metaboliczną, w tym metabolizm lipidów, w której pośredniczą między innym peptydy insulinopodobne. Węglowodory syntetyzowane przez oenocyty są źródłem składników kutikularnych, przyczyniają się do zachowania bilansu wodnego oraz wykorzystywane są do syntezy feromonów i tym samym zaangażowane są w modulowanie zachowań godowych owadów.

Miokardium owada jest główną częścią naczynia grzbietowego, zwanego również sercem. W jego budowie wyróżnia się dwa odcinki, dystalny zwany sercem oraz proksymalny określany jako aorta. Niewielkie otwory w naczyniu grzbietowym, pozwalające na napływ hemolimfy oraz zapobiegające jej wypływowi to ostia. Natomiast dodatkowe mięśnie odchodzące od serca i wspomagające jego skurcze określane są mięśniami skrzydlastymi.