Starzenie poowulacyjne u ssaków definiujemy jako okres od owulacji do zapłodnienia oocytu. Podczas starzenia poowulacyjnego dochodzi do stopniowych zmian, które wpływają niekorzystnie na zapłodnienie oraz przyszły rozwój zarodka. Wydłużanie czasu starzenia oocytu wpływa między innymi na przedwczesną egzocytozę ziaren korowych czy stwardnienie osłonki przejrzystej co uniemożliwia wniknięcie plemnika do wnętrza oocytu podczas procesu zapłodnienia.