Pomimo dynamicznego rozwoju metod diagnostycznych i terapeutycznych rak piersi stanowi nadal istotny problem kliniczny. Dotyczy to zwłaszcza podtypu raka potrójnie ujemnego, którego komórki wykazują brak receptorów estrogenowych i progesteronowych, a także receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu (HER-2). Potrójnie ujemny rak piersi charakteryzuje się znacznym potencjałem proliferacyjnym, jest wysoce agresywny i szybko generuje przerzuty.