Skóra tworzy metabolicznie aktywną barierę biologiczną oddzielającą organizm ssaków od środowiska zewnętrznego. Jej anatomiczne umiejscowienie i ciągła ekspozycja na zmieniające się bodźce środowiska zewnętrznego warunkują strukturalną i funkcjonalną różnorodność skóry. Systemem integrującym i koordynującym wieloczynnościową aktywność skóry jest system neuroendokrynny ogólnoustrojowy (nadrzędny) oraz funkcjonujący lokalnie. Wszystkie składniki kontrolujące aktywność osi podwzgórze-przysadka-gruczoł docelowy mają swoje odpowiedniki w skórze.

Skóra ssaków jest złożonym narządem, który odgrywa zasadniczą rolę w tworzeniu fizycznej bariery chroniącej przed czynnikami mechanicznymi, fizycznymi i biologicznymi, a barwniki produkowane w melanocytach zapewniają ochronę przed promieniowaniem UV i redukują ryzyko uszkodzenia DNA komórek naskórka. Skóra zbudowana jest z trzech warstw, obejmujących naskórek wraz z jego wytworami, skórę właściwą i tkankę podskórną. Skóra aktywuje i inaktywuje liczne hormony, ale także zdolna jest do produkcji i uwalniania hormonów.

Mechanizmy regulujące dojrzewanie plemników w najądrzu