Kwas jasmonowy (JA) i jego ester metylowy (JA-Me) są najbardziej znanymi przedstawicielami nowej grupy regulatorów wzrostu i rozwoju roślin określanej jako jasmonidy. Występowanie tych związków stwierdzono w nasionach wielu gatunków roślin, najwięcej identyfikacji jasmonidów przeprowadzono w nasionach roślin należących do rodziny Leguminosae. Zawartość tych związków w nasionach wynosi 10–100 ng ˇ g–1 świeżej masy. Wpływ jasmonidów na nasiona zależy od ich stanu fizjologicznego; stymulują one kiełkowanie nasion spoczynkowych, a hamują kiełkowanie nasion nie znajdujących się w spoczynku głębokim. Stymulujący wpływ JA na kiełkowanie nasion charakteryzujących się spoczynkiem głębokim oraz zmiany zawartości endogennego JA podczas stratyfikacji tych nasion sugerują udział endogennych jasmonidów w regulacji ustępowania spoczynku w nasionach. Uzyskane dane wskazują, że jest on związany ze stymulowaniem aktywności lipaz: kwaśnej i zasadowej, enzymów katalizujących hydrolizę lipidowych substancji zapasowych niezbędnych do wzrostu zarodka. Wiedza dotycząca udziału jasmonidów w regulacji kiełkowania nasion nieznajdujących się w spoczynku głębokim opiera się wyłącznie na badaniu wpływu egzogennego JA-Me na ten proces. Inhibicję kiełkowania nasion Amaranthus caudatus wywołaną JA-Me odwraca egzogenny etylen, gibereliny i cytokininy. Działanie endogennego etylenu jest niezbędne giberelinom i cytokininom do zniesienia hamującego wpływu JA-Me na kiełkowanie. W nasionach Amaranthus caudatus i Xanthium pennsylvanicum JA-Me reguluje biosyntezę etylenu; hamuje aktywność i/lub syntezę syntazy ACC i oksydazy ACC. Prawdopodobnie JA-Me uczestniczy także w kontroli innych procesów metabolicznych podczas kiełkowania nasion, np. oddychania czy mobilizacji węglowodanowych rezerw zapasowych. W pracy przedstawiono aktualne wyniki badań dotyczące udziału jasmonidów w regulacji ustępowania spoczynku pierwotnego i kiełkowania nasion nieznajdujących się w spoczynku.