Chemeryna to niedawno odkryty ligand dla receptora serpentynowego CMKLR1 (chemokine receptor like-1), obecnego między innymi na powierzchni plazmacytoidalnych komórek dendrytycznych, makrofagów oraz komórek NK. Syntetyzowana w komórkach wątroby nieaktywna prochemeryna krąży w krwioobiegu i ulega proteolitycznej aktywacji w miejscu toczącej się reakcji zapalnej. Aktywna chemeryna jest silnym chemoatraktantem dla komórek CMKLR1+. Ze względu na swe właściwości chemotaktyczne względem wyspecjalizowanych populacji leukocytów chemerynę uważa się za istotny czynnik regulujący przebieg chorób charakteryzujących się przewlekłym stanem zapalnym, takich jak: łuszczyca, toczeń rumieniowaty układowy oraz liszaj płaski. Najnowsze doniesienia pokazują, że regulacja migracji komórek układu odporności nie jest jedyną funkcją chemeryny. Białko to jest produkowane także przez komórki tkanki tłuszczowej i wpływa na funkcje adipocytów, takie jak: różnicowanie, indukowane przez insulinę pobieranie glukozy czy lipoliza. Będąc jednoczenie chemoatraktantem i adipokiną chemeryna jest więc potencjalnym czynnikiem biorącym udział w przebiegu chorób metabolicznych, którym towarzyszy chroniczny stan zapalny o niskim nasileniu i akumulacja makrofagów. Analiza surowiczego stężenia chemeryny wykazała znaczne różnice w poziomie tego białka między pacjentami cierpiącymi na otyłość i cukrzycę typu 2 a osobami zdrowymi. Poziom krążącej chemeryny koreluje także z wieloma cechami charakterystycznymi dla zespołu metabolicznego, takimi jak: wysoki wskaźnik BMI, podwyższony poziom trójglicerydów oraz podwyższone ciśnienie tętnicze krwi. Niniejszy artykuł podsumowuje aktualną wiedzę na temat struktury i funkcji chemeryny, ze szczególnym podkreśleniem jej roli w regulacji zarówno odpowiedzi immunologicznej, jak i procesów metabolicznych.