W pracy omawiane są wybrane modele mysie ze znokautowanymi genami, użyte w badaniach nad układem nerwowym. Niejednolite tło genetyczne zwierząt, udział genotypu myszy szczepu 129 ? głównego źródła embrionalnych komórek macierzystych, defekty rozwojowe, plejotropia i efekty kompensacyjne, to tylko niektóre z przyczyn utrudniających interpretację wyników uzyskanych na tym modelu. Stosowanie specyficznych czasowo i przestrzennie ?nokautów drugiej generacji?, wprowadzenie transgenów odwracających efekt usunięcia genu, blokowanie genów antysensowym mRNA bądź przez mutacje punktowe pozwala na wyeliminowanie niektórych wątpliwości.