Tkanka tłuszczowa pełni w organizmie ludzkim wiele funkcji: magazynującą, poprzez gromadzenie tłuszczu w postaci triglicerydów, metaboliczną, termoizolacyjną czy immunomodulującą poprzez wydzielanie licznych cząsteczek zwanych adipocytokinami, wśród których znajdują się: czynnik martwicy guza, interleukina 1, 6, 10, adiponektyna, leptyna, rezysytyna i wiele innych. Z uwagi na tak szeroki zakres wydzielanych cząsteczek tkankę tłuszczową uznaje się za ważny narząd endokrynny.
Tkanka tłuszczowa charakteryzuje się również dużą dynamiką, wynikającą z różnicowania i proliferacji preadipocytów, a w wyniku hiperplazji może doprowadzić do rozwoju nadwagi, bądź otyłości. W dzisiejszych czasach łatwa dostępność do pożywienia, żywność wysoko przetworzona i brak aktywności fizycznej sprzyjają dodatniemu bilansowi energetycznemu, prowadzącemu do gromadzenia się tkanki tłuszczowej. Otyłość jako jednostka chorobowa powstaje poprzez nadmiar podaży energetycznej, który w naszym organizmie jest kontrolowany przez wiele narządów, a co za tym idzie – dysfunkcja jakiegokolwiek z nich może prowadzić do jej rozwoju. Wraz z rozwojem technik badań molekularnych zwiększyła się wiedza na temat genetycznego podłoża otyłości – na chwilę obecną znane jest około 600 genów mogących mieć związek z jej powstawaniem, z czego najlepiej poznane z nich – mutacje genu leptyny, receptora typu 4 melanokortyny i proopiomelanokortyny związane są z dziedziczną otyłością. Dodatkowo, otyłość występuje jako składowa zespołów genetycznych, ale jej przyczyny nie są jednakowe. Nadmierny poziom tkanki tłuszczowej jest szkodliwy dla wielu narządów i prowadzi do chorób sercowo-naczyniowych, nowotworów czy cukrzycy typu 2, co powoduje, że należy uznać otyłość jako bardzo poważny problem naszych czasów.
All rights reserved. It is prohibited to copy part or whole without prior written permission