Oenocyty owadów są dużymi komórkami pochodzenia ektodermalnego, pełniące plejotropowe funkcje fizjologiczne. Aktywność fizjologiczna oenocytów wskazują na ich kluczową rolę w rozwoju i przeżywaniu owadów. Komórki te są zaangażowane w równowagę metaboliczną, w tym metabolizm lipidów, w której pośredniczą między innym peptydy insulinopodobne. Węglowodory syntetyzowane przez oenocyty są źródłem składników kutikularnych, przyczyniają się do zachowania bilansu wodnego oraz wykorzystywane są do syntezy feromonów i tym samym zaangażowane są w modulowanie zachowań godowych owadów. Wykazano również udział oenocytów w biosyntezie hemoprotein, które wpływają na szereg procesów fizjologicznych. Wysoki poziom reduktazy NADPH cytochromu P450 w oenocytach wskazuje na udział tych komórek w metabolicznej odporności na insektycydy i procesach detoksykacji. Przekształcenie w oenocytach wolnych kwasów tłuszczowych do bardzo długołańcuchowych kwasów tłuszczowych i węglowodorów, przy udziale czynnika jądrowego 4α (dHNF4), pozwala na zachowanie prawidłowego bilansu wodnego w ciele owadów oraz zabezpiecza je przed utratą wody. Oenocyty są źródłem peptydu semaforyny, który przyczynia się do kierowania wzrostem aksonów, a tym samym różnicowania neuronów. Oenocyty, jako homologi wątroby ssaków, stanowią także model do badań biomedycznych, w tym nad niealkoholową stłuszczeniową choroba wątroby (NAFTL), starzeniem, stresem czy długowiecznością.