Mejoza jest procesem o ogromnym znaczeniu dla rozwoju i ciągłoœści życia na Ziemi. U znakomitej większoœci organizmów żywych powstałe w wyniku mejozy komórki bezpośœrednio zaangażowane są w procesy rozmnażania płciowego. Intensywny rozwój technik biologii molekularnej pozwolił na identyfikację licznych genów zaangażowanych w podział mejotyczny. Modelowe organizmy wykorzystywane w tych badaniach to przede wszystkim drożdże oraz Caenorhabditis elegans. Ostatnie lata przyniosły też szereg informacji dotyczących genetycznej i molekularnej regulacji mejozy u rośœlin, głównie u Arabidopsis thaliana. Molekularne podłoże mejozy u rośœlin, z uwagi na lepszą dostępnoœść materiału i łatwoœść obserwacji fenotypowych efektów mutacji, prowadzone są przede wszystkim na komórkach męskiej linii generatywnej, tj. podczas mikrosporogenezy. Okazało się, że większoœść znanych z badań u drożdży genów zaangażowanych w takie etapy podziału mejotycznego, jak: koniugacja chromosomów homologicznych czy crossing-over, ma swoje homologi u rośœlin. Wskazuje to na wysoki stopień uniwersalnośœci molekularnych mechanizmów mejozy w komórkach eukariotycznych. Praca stanowi kompilację aktualnych wiadomośœci na temat genetycznej i molekularnej kontroli mikrosporogenezy u rośœlin okrytonasiennych, które przedstawiono na tle informacji znanych z badań u innych organizmów, w tym szczególnie u drożdży.