Kinaza płytek przylegania – FAK (focal adhesion kinase) należy do grupy niereceptorowych białkowych kinaz tyrozynowych. Występuje w cytoplazmie większości komórek, w tym osteoblastów. W momencie jej aktywacji, związanej z oddziaływaniem integryn z białkami macierzy zew-nątrzkomórkowej, inkorporowana jest do płytek przylegania. Obecność kinazy FAK w tychże strukturach jest ściśle związana z funkcją, jaką odgrywa ona w procesach komórkowych, takich jak: adhezja, migracja czy proliferacja. Komórki z niedoborem FAK wykazują znacznie wolniejszy wzrost oraz zmniejszoną ruchliwość. Kinaza uruchamia szereg różnych ścieżek przekazywania sygnału w komórce, prowadzących m.in. do różnicowania komórek. Regulując aktywność kinaz należących do grupy MAPK (kinazy białkowe aktywowane mitogenami), wpływa na dojrzewanie i różnicowanie komórek w kierunku osteoblastów w warunkach in vitro. Stymuluje pośrednio aktywację genów charakterystycznych dla fenotypu prawidłowych osteoblastów: Runx2 i Osterix. Brak genu kodującego kinazę uniemożliwia różnicowanie komórek w kierunku osteoblastycznym. W niniejszej pracy starano się wykazać rolę, jaką pełni kinaza FAK w biologii komórki, ze szczególnym uwzględnieniem osteoblastów.