Przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) jest najczęściej rozpoznawanym typem białaczki u dorosłych. W białaczkowo zmienionych limfocytach B dochodzi do zaburzenia procesu apoptozy. Głównymi czynnikami odpowiedzialnymi za to zjawisko są sygnały pochodzące z mikrośrodowiska. Najlepiej poznanym elementem mikrośrodowiska w przewlekłej białaczce limfocytowej są komórki opiekuńcze, różnicujące z monocytów CD14+ w obecności limfocytów białaczkowych. Ko-hodowle komórek opiekuńczych z limfocytami białaczkowymi są najlepszym modelem mikrośrodowiska in vitro. Główną rolą komórek opiekuńczych jest promowanie przeżycia komórek białaczkowych. Komórki opiekuńcze oddziałują również z innymi komórkami układu immunologicznego, m.in. limfocytami T. Czynniki wpływające na różnicowanie komórek opiekuńczych nie zostały do tej pory jednoznacznie określone. Wiadomo, że na ten proces wpływają cytokiny wytwarzane przez komórki białaczkowe. NLCs w swojej morfologii i funkcji przypominają makrofagi towarzyszące nowotworom (TAM). Interakcje komórek mikrośrodowiska z komórkami białaczkowymi stają się głównym celem w terapii chorych na PBL. Dlatego dokładniejsze poznanie zależności między białaczkowymi limfocytami a komórkami opiekuńczymi przyczyni się do rozwoju nowych strategii terapeutycznych.