Kondycjonowanie nasion jest zabiegiem powszechnie stosowanym w rolnictwie, ogrodnictwie i leśnictwie w celu poprawy zdolności nasion do kiełkowania. Proces ten polega na uwadnianiu nasion w ściśle kontrolowanych warunkach, w stopniu pozwalającym na rozbudzenie ich aktywności metabolicznej, ale niewystarczającym do zainicjowania wzrostu zarodka i przebicia okrywy nasiennej przez oś zarodkową. Przebicie okrywy nasiennej uznawane jest za zakończenie procesu kiełkowania. Po zabiegu kondycjonowania nasiona są suszone do początkowej zawartości wody. Tak przygotowane nasiona mogą być przechowywane i/lub wykorzystane jako materiał siewny. Kondycjonowanie poprawia wigor i żywotność nasion, co manifestuje się osiąganiem przez nie lepszych efektów podczas kiełkowania (wzrost tempa kiełkowania, skrócenie czasu T50, zwiększenie procentu skiełkowanych nasion, równomierność kiełkowania) oraz wzrostu siewek, zwłaszcza w suboptymalnych warunkach środowiska. W niniejszym artykule omówiono wpływ kondycjonowania na kiełkowanie nasion oraz wzrost i rozwój siewek. Praca ta stanowi także przegląd aktualnego stanu wiedzy na temat metod kondycjonowania, ze szczególnym uwzględnieniem osmokondycjonowania.