Mezenychmalne komórki macierzyste (MSC) to adherentne komórki, izolowane ze szpiku kostnego, tkanki tłuszczowej lub innych tkanek, mające zdolność do multipotentnego różnicowania. MSC stanowią nadzieję w leczeniu licznych chorób degeneracyjnych, w tym także takich, które pojawiają się u osób starszych. Rozważa się możliwość ich wykorzystania w terapii komórkowej, a także w przeszczepach autologicznych, bez wywoływania reakcji immunologicznej. Dlatego, istotne jest, aby poznać i zrozumieć zależności miedzy starzeniem się organizmów a właściwościami tej populacji komórek macierzystych. Niniejsza praca przedstawia stan wiedzy na temat zmian morfologicznych i funkcjonalnych, takich jak zdolność do podziałów czy różnicowania, mezenchymalnych komórek macierzystych wraz z wiekiem, a także podczas starzenia in vitro. Dyskutowane są mechanizmy decydujące o zmianach w starzejących się MSC, takich jak: skracanie telomerów czy wpływ wolnych rodników na strukturę i funkcje MSC, a także wrażliwość tych komórek na niekorzystne warunki środowiskowe w zależności od wieku dawcy. Analizowane wyniki doświadczeń są często niespójne, jednak większość badań in vitro wskazuje, że komórki pochodzące od starych organizmów mogą wykazywać słabsze zdolności terapeutyczne w porównaniu z komórkami izolowanymi od młodych organizmów. Wyniki nielicznych prób klinicznych prowadzonych u ludzi nie pozwalają na wyciągnięcie wniosków odnośnie wpływu wieku dawcy komórek na efektywność zastosowanej terapii komórkowej.