Rytuksymab to chimeryczne przeciwciało monoklonalne skierowane przeciwko antygenowi CD20. Cząsteczka ta występuje tylko na limfocytach B, brak jej na komórkach prekursorowych, a także na komórkach plazmatycznych. Antygen CD20 nie podlega endocytozie, ani nie jest uwalniany z powierzchni komórki. Podanie rytuksymabu wywołuje szybką eliminację limfocytów B z krążenia. Dzieje się to wskutek aktywacji dopełniacza i cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał. Ponadto rytuksymab działa synergistycznie z konwencjonalną chemioterapią, uwrażliwiając komórki na apoptozę, poprzez hamowanie ekspresji białka Bcl-2. Rytuksymab został zarejestrowany przede wszystkim w leczeniu chłoniaków nieziarniczych, lecz spektrum jego zastosowań ciągle się powiększa. Obecnie jest także zarejestrowany do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, ale wykorzystywany jest również w leczeniu innych chorób o podłożu autoimmunizacyjnym oraz w transplantologii. Dzięki sukcesowi rytuksymabu powstają nowe leki wykorzystujące antygen CD20. Są to m.in. przeciwciała monoklonalne połączone z radioizotopami, całkowicie ludzkie przeciwciała bądź małe peptydy (mimotopy), których celem jest pobudzenie układu immunologicznego do wytworzenia przeciwciał anty-CD20.