Życie na Ziemi istnieje dzięki komórkom zdolnym do fotosyntezy. Wśród tych komórek bardzo istotne są glony, a szczególnie glony morskie zawierające nietypowy barwnik chlorofilowy z grupy chlorofili c. Uważa się, że glony zawierające przynajmniej jeden rodzaj chlorofilu c odniosły największy sukces ewolucyjny spośród wszystkich wodnych fotoautotrofów. Odgrywają one bardzo istotną rolę w obiegu pierwiastków, produkcji biomasy, a nawet stabilizacji klimatu na Ziemi w stopniu zbliżonym do lasów tropikalnych. Ich komórki cechuje ogromna różnorodność. Dotyczy to szczególnie molekularnej organizacji i mechanizmów działania obecnych w ich komórkach kompleksów fotosyntetycznych.
Chlorofile c, podobnie jak pozostałe chlorofile, tj. chlorofil a, chlorofil b, chlorofil d i chlorofil f zaliczane są do tetrapiroli, ale w swoim szkielecie tetrapirolowym zawierają o jedno wiązanie podwójne więcej, a to znacząco wpływa na ich właściwości spektralne. Różnorodność chlorofili c wynika z różnych podstawników w pierścieniu tetrapirolowym. Chlorofile c absorbują światło wykorzystywane w procesie fotosyntezy i uczestniczą w przekazie zaabsorbowanej energii do centrum reakcji fotosyntetycznej, w której niemal zawsze znajduje się chlorofil a. Pełnią one tym samym rolę fotosyntetycznych barwników pomocniczych. Obecność chlorofili c w komórkach glonów stała się jedną z ważnych cech taksonomicznych i obecnie, w klasyfikacji biologicznej Thomasa Cavaliera-Smitha, wszystkie te bardzo różnorodne komórki, należą do jednego z sześciu królestw, czyli Chromista. Sukces ewolucyjny i ogromne znaczenie ekologiczne glonów zawierających chlorofile c sprawiły, że obecnie intensywnie dąży się do poznania struktury tych barwników, reakcji szlaku ich biosyntezy oraz molekularnych mechanizmów absorpcji i przekazu energii w antenach fotosyntetycznych komórek tych bardzo zróżnicowanych glonów.