Jądro komórkowe jest wydzielone z cytoplazmy otoczką jądrową. Struktura ta zbudowana jest z podwójnej błony lipidowo-białkowej, kompleksów porowych oraz blaszki jądrowej. Głównym składnikiem ostatniej z wymienionych są laminy, białka należące do filamentów porednich typu V. Intensywne badania dotyczące lamin prowadzono już w latach siedemdziesiątych XX wieku. Początkowo postrzegano je jedynie jako elementy strukturalne. Wraz z rozwojem nauki odkrywano nowe ich funkcje i zadania. Obecnie wiemy, że laminy pełnią funkcje mechaniczne budując podporę dla otoczki jądrowej. Chronią materiał genetyczny przed działaniem sił mechanicznych, decydując o kształcie, wielkości i lokalizacji jądra. Wpływają na właściwe rozlokowanie kompleksów porowych i połączenie cytoszkieletu ze szkieletem jądrowym. Wpływają także na podstawowe procesy zachodzące na terenie jądra, takie jak replikacja i transkrypcja. Sądzi się również, iż mogą one brać udział w fizjologicznych procesach starzenia, mitozie, różnicowaniu komórki, procesach nowotworzenia, apoptozie oraz wpływać na przebieg infekcji wirusowych. Mutacje w genach kodujących laminy są przyczyną licznych chorób dziedzicznych, określanych wspólnym mianem laminopatii.