Dojrzewanie oocytów kręgowców zostaje zablokowane w stadium metafazy drugiego podziału mejotycznego. Oocyty, które osiągnęły to stadium, są owulowane, a następnie mogą być aktywowane przez wnikający plemnik lub przez działanie bodźŸca partenogenetycznego. Za utrzymanie bloku w stadium metafazy drugiego podziału mejotycznego odpowiedzialna jest aktywnoœść cytostatyczna (CSF), która nie dopuszcza do inaktywacji głównego regulatora fazy M, jakim jest kinaza CDK1 – cyklina B. Zanik aktywnośœci CSF wydaje się niezbędny do ukończenia przez oocyt drugiego podziału mejotycznego i rozpoczęcia rozwoju zarodkowego. Dośœwiadczenia przeprowadzone na oocytach płazów doprowadziły do odkrycia czynników zaangażowanych w powstawanie aktywnośœci cytostatycznej. Dotychczas najlepiej scharakteryzowana została rola białek szlaku kinazy MAP (ERK1/ERK2), choć ciągle nieznany jest dokładny mechanizm działania tych kinaz jako składnika CSF. Prowadzone są również badania nad rolą innych czynników, takich jak: białka zaangażowane w regulację punktu kontrolnego wrzeciona podziałowego oraz białka z rodziny Emi. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie aktualnej wiedzy na temat natury tej aktywnoœści, jej roli w regulacji mejozy oocytów ssaków, na przykładzie myszy jako organizmu modelowego, jak również perspektyw dalszych badań.