Piętnowanie genomowe jest zjawiskiem epigenetycznym powodującym, że niektóre geny ulegają ekspresji zależnej od pochodzenia rodzicielskiego. W genach podlegających takiej regulacji ekspresja zachodzi albo z allela matczynego, albo z allela ojcowskiego. Piętnowane geny odgrywają ważną rolę we wzrastaniu i rozwoju organizmu. Są one zlokalizowane w domenach kontrolowanych przez centra piętnowania (ICR). W allelospecyficzną ekspresję genów są zaangażowane epigenetyczne modyfikacje, między innymi metylacja DNA. Proces piętnowania jest najczęściej regulowany za pomocą dwóch różnych mechanizmów: poprzez działanie „izolatora” lub niekodującego RNA. Zaburzenia w regulacji procesu piętnowania uczestniczą w patogenezie różnych chorób człowieka. W pracy omówiono rolę piętnowanych genów, mechanizmów piętnowania oraz wpływu zaburzeń tego procesu na rozwój organizmu człowieka na przykładzie regionu 11p15.