Ubikwitynacja jest jedną z ponad 200 komórkowych modyfikacji post-translacyjnych polegających na dodaniu grupy funkcyjnej do substratu białkowego. Podstawy badań nad ubikwityną, a przede wszystkim nad zależną od ubikwityny degradacją białek w proteasomach sięgają przełomu lat 70 i 80 ubiegłego wieku. Dziś, niemal pół wieku później, wiedza o ubikwitynie oraz jej roli w komórce niesamowicie się poszerzyła. Ubikwitynacja przestała być już tylko modyfikacją kierującą zbędne białka do degradacji. To skomplikowany mechanizm regulujący różne aspekty życia komórki, dotyczący zarówno znanych od dawna substratów białkowych, jak i tych mniej oczywistych: lipidów, sacharydów oraz niektórych nukleotydów.