UDP-glikozylotransferazy (GTazy, UGT) katalizują przeniesienie reszty cukrowcowej z aktywnego donora – urydynodifosfocukru, na specyficzną cząsteczkę akceptorową. Glikozylacja jest obecnie uważana za jeden z ważniejszych mechanizmów utrzymania homeostazy komórkowej poprzez regulację poziomu, aktywności i lokalizacji ważnych metabolitów podlegających tej modyfikacji. Glikozydy pełnią różnorodne funkcje w komórkach roślin uczestnicząc w przechowywaniu energii, tworzeniu struktury ściany komórkowej, sygnalizacji i oddziaływaniach typu komórka-komórka lub gospodarz-patogen. Glikozylotransferazy występują powszechnie i obficie w komórkach roślinnych wykazując ogromną różnorodność, zarówno strukturalną jak i funkcjonalną. Genom Arabidopsis thaliana zawiera ponad 100 genów kodujących glikozylotransferazy, należące do 91 rodzin zgrupowanych w trzech klasach i zdeponowanych w bazie danych CAZY (ang. Carbohydrate Active enzyme). Najliczniejsza klasa glikozylotransferaz UGT1, podzielona na 14 podrodzin oznaczanych A-N, obejmuje enzymy posiadające na C-końcu konserwatywny motyw PSPG (ang. Plant Secondary Product Glycosyltransferase) złożony z czterdziestu czterech aminokwasów. Motyw ten odpowiada za związanie donora reszty cukrowej, najczęściej UDP-glukozy. UDP-glukozylotransferazy rodziny 1 (UGT1) uczestniczą, między innymi, w biosyntezie estrowych lub eterowych koniugatów hormonów roślinnych. Koniugacja fitohormonów jest elementem mechanizmu kontrolującego stężenia aktywnych biologicznie regulatorów wzrostu i rozwoju roślin. Glikozylotransferazy obniżają poziom aktywnego fitohormonu poprzez katalizowanie syntezy glikozydów lub estrów hormonu. Powstawanie form związanych na drodze glikozylacji jest procesem powszechnym, tak w odniesieniu do gatunków roślin, jak i rodzajów cząsteczek regulatorowych, ponieważ dotyczy wszystkich znanych hormonów roślinnych. Koniugaty fitohormonów, w większości przypadków, nie wykazują aktywności cząsteczek sygnałowych, lecz pełnią inne funkcje uczestnicząc w transporcie i magazynowaniu hormonu oraz w jego degradacji. Glikozylotransferazy zależne od UDPG charakteryzują się bardzo wąską specyficznością substratową, nawet w obrębie tych samych grup fitohormonów. W wielu przypadkach stwierdzono, iż mutacje genów kodujących GTazy mają wyraźny wpływ na fenotyp roślin. W niniejszej pracy przedstawiono osiągnięcia ostatnich dwudziestu lat w identyfikacji i analizie glikozylotransferaz wszystkich klas fitohormonów, tj. auksyn, brasinosteroidów, cytokinin, giberelin, kwasu abscysynowego, jasmonianów oraz kwasu salicylowego.