Auksyny stanowią grupę hormonów roślinnych o bardzo szerokim spektrum działania. W szczególności główna występująca naturalnie auksyna, kwas indolilo-3-octowy (nazywany często po prostu „auksyną”), odgrywa kluczową rolę w niemal wszystkich procesach wzrostu i rozwoju, takich jak embriogeneza, organogeneza, ustalanie polarności komórek, rozwój tkanki przewodzącej, dominacja wierzchołkowa, ruchy roślin (fototropizm, grawitropizm), dojrzewanie owoców i starzenie.

Auksyny stanowią małą grupę hormonów roślinnych (fitohormonów), które odgrywają kluczową rolę w regulacji procesów wzrostu i rozwoju rolin związanych z wydłużaniem, podziałami i różnicowaniem komórek. Działanie auksyn związane jest nie tylko z procesami zachodzącymi w obrębie błony komórkowej, ale także z regulacją ekspresji genów. Udział auksyn w regulacji ekspresji genów jest na obecnym etapie badań dobrze udokumentowany.

Polarny transport auksyn, odbywający się z udziałem białek nośnikowych, jest unikalnym sposobem rozprowadzania auksyny w roślinie umożliwiającym powstawanie w określonych komórkach lub tkankach gradientu stężenia fitohormonu. W transporcie auksyny uczestniczą białka należące do trzech rodzin: nośniki PIN (PIN-formed), pompy PGP/ABCB (P-glycoprotein/ATP binding cassette) i permeazy AUX1/LAX (AUXIN RESISTANT1/LIKE-AUX1). Wyniki dotychczasowych badań potwierdziły, iż pięć, spośród ośmiu białek PIN A. thaliana, funkcjonuje jako nośniki transportujące auksynę z komórki.

Auksyny, hormony roślinne, regulują szereg różnorodnych procesów związanych ze wzrostem i rozwojem roślin. W odpowiedzi na hormon indukowane są szybkie zmiany zachodzące na poziomie błony komórkowej oraz zmiany w ekspresji genów. Dla poznania molekularnych podstaw działania auksyny kluczowe znaczenie ma identyfikacja receptorów hormonu. Różnorodność procesów fizjologicznych regulowanych przez auksyny wskazuje na możliwość funkcjonowania kilku niezależnych mechanizmów percepcji auksyny.

Procesy sygnalizacji auksynowej stanowią mechanizm przekazu informacji o zasobach, warunkach i gradientach czynników środowiska do systemu informacji morfogenetycznej koordynującego wzrost i rozwój wielokomórkowego organizmu rośliny w tym ekspresji rozwojowych programów genetycznych. System komunikacji kontrolowany przez auksynę na różnych poziomach organizacji ciała rośliny uwarunkowany jest strukturalną polarnością komórek (szczególnie w obszarze tkanek merystematycznych), co umożliwia bazypetalny transport tego fitohormonu.

Przełomem w badaniach nad polarnym transportem auksyny okazały się wyniki uzyskane dzięki zastosowaniu technik biologii molekularnej - charakterystyka odpowiednich mutantów, sklonowanie genów AUX1 i PIN, kodujących przypuszczalne nośniki transportu auksyny, kontrolujące dokomórkowy i pozakomórkowy transport tego hormonu. Metodami immunocytochemicznymi wykazano specyficzną, polarną lokalizację tych białek w komórkach łodygi i korzenia rzodkiewnika pospolitego.