Autofagia jest to proces fizjologiczny zachodzący w komórkach drożdży, zwierząt i roślin. W trakcie autofagii dochodzi do degradacji różnych elementów komórki takich jak cytoplazma, organelle komórkowe, czy różnego rodzaju kompleksy białkowe i inne makromolekuły. W warunkach optymalnych autofagia zachodzi z niewielką intensywnością, ale ulega ona wyraźnemu nasileniu w wyniku działania różnych czynników stresowych; zarówno abiotycznych jak i biotycznych. Modelowym przykładem stresu, który wzmaga autofagię jest głód cukrowcowy lub azotowy.

Autofagia jest procesem powszechnie występującym u roślin jako reakcja na sygnały wewnątrz- i zewnątrzkomórkowe, odgrywającym także kluczową rolę w różnych biologicznych procesach, takich jak rozwój i odpowiedź roślin na abiotyczne i biotyczne czynniki stresowe. Proces autofagii spełnia przynajmniej dwie funkcje: a) chroni komórkę przed śmiercią spowodowaną brakiem składników pokarmowych oraz b) stanowi mechanizm, dzięki któremu zachodzi degradacja lub mobilizacja składników komórki zanim nastąpi jej śmierć.