Hipokretyny (oreksyny) to zidentyfikowane w 1998 r. peptydy produkowane w neuronach podwzgórza. Uczestniczą one w regulacji różnorodnych zachowań, m.in. poszukiwania i przyjmowania pokarmu, czuwania i snu, reakcji na stres. Zaburzenia w ośrodkowej transmisji hipokretynowej leżą u podłoża narkolepsji. Postuluje się istotną rolę hipokretyn w regulacji bilansu energetycznego organizmu, osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, procesach uczenia się i zapamiętywania bodców wpływających na układ nagrody.

Cykliczny adenozyno-3’:5’-monofosforan i cykliczny guanozyno-3’:5’-monofosforan, potocznie znane jako cAMP i cGMP, są wtórnymi przekaźnikami informacji, których obecność została opisana u wielu organizmów rozpoczynając od bakterii, a na człowieku kończąc. Cykliczny AMP i GMP są produkowane z ATP i GTP w wyniku działania cyklaz adenylanowych i guanylanowych, natomiast ich dezaktywacja związana jest z fosfodiesterazami cyklicznych nukleotydów.

Polipeptyd aktywujący przysadkową cyklazę adenylanową (PACAP) oraz naczyniowoaktywny peptyd jelitowy (VIP) należą do rodziny hormonów peptydowych, której przedstawicielami są m.in. glukagon, sekretyna oraz hormon uwalniający hormon wzrostu. PACAP i VIP są szeroko rozpowszechnione zarówno w ośrodkowym układzie nerwowym, jak i w tkankach obwodowych różnych gatunków kręgowców. PACAP występuje w dwóch formach: dominującej, 38-aminokwasowej (PACAP38) i krótszej – 27-aminokwasowej (PACAP27). PACAP27 wykazuje 68% identyczności z VIP składającym się z 28 aminokwasów.