Promieniowanie UV jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka powstawania nowotworów skóry zarówno w populacji ogólnej, jak też w grupie chorych po przeszczepieniach narządowych. Objawy kliniczne oparzenia słonecznego mają znamienne skutki molekularne na powstawanie nowotworów skóry. Kancerogenny wpływ promieniowania UV polega głównie na mechanizmach bezpośredniego uszkodzenia komórkowego DNA, pośredniego uszkodzenia DNA przez reaktywne formy tlenu oraz immunosupresji.

Na całym świecie obserwuje się wzrost zachorowań na nowotwory różnego typu. Nierzadko ich leczenie wiąże się z wieloma trudnościami, stąd duże nadzieje pokłada się w nowoczesnych metodach diagnostycznych, które pozwolą wykryć chorobę w jak najwcześniejszym stadium. Ważnym aspektem klinicznym jest także skuteczny monitoring choroby, który pozwala przewidywać jej przebieg i kontrolować efekty terapii. Duże nadzieje pokłada się w detekcji krążących komórek nowotworowych (ang. Circulating Tumor Cells, CTC), które mogą być wykorzystane zarówno w diagnostyce, jak i kontroli efektywności leczenia.

Czerniak należy do najbardziej złośliwych nowotworów człowieka, a liczba zachorowań na ten typ nowotworu wzrasta na świecie w zastraszającym tempie. Komórki czerniaka charakteryzują się wyjątkową opornością na stosowane obecnie metody leczenia. Badania z ostatnich lat przyczyniły się do lepszego poznania i zrozumienia biologii nowotworu i otwarły drogę nowym terapiom celowanym. Obecnie wiele czynników znajduje się we wczesnych fazach badań klinicznych, część z nich osiągnęła już III fazę, a w sierpniu 2011 roku FDA zaaprobowała nowy lek do walki z czerniakiem - Wemurafenib (PLX4032).