Techniki bioobrazowania in situ stanowią obecnie szeroką gamę narzędzi stosowanych w biologii komórki. W przeciwieństwie do metod biochemicznych, umożliwiają badanie lokalizacji i poziomu molekuł w pojedynczych komórkach. Choć używane są od przeszło pół wieku to stale są udoskonalane tak, aby zwiększyć jakość i czułość uzyskiwanych wyników. Nowoczesne techniki bioobrazowania pozwalają nie tylko na pokazanie przestrzennej dystrybucji białek czy kwasów nukleinowych, ale również na sprawdzenie czy dane molekuły współwystępują w kompartmentach komórkowych, a nawet czy oddziałują ze sobą.

Unikatowe właściwości zielonego białka fluorescencyjnego GFP (Green Fluorescent Protein) są głównym powodem powszechnego wykorzystania tego białka w biologii komórki i biologii molekularnej. W pracy tej zostaną zaprezentowane najważniejsze sposoby wykorzystania GFP, takie jak monitorowanie ekspresji genów, badanie dynamiki wewnątrzkomórkowej i oddziaływań międzycząsteczkowych białek oraz tzw. monitorowanie biologiczne.