Gen α-klotho został zidentyfikowany jako gen supresorowy starzenia. Mutacje prowadzące do inaktywacji genu α-klotho są przyczyną pojawienia się fenotypu przedwczesnego starzenia, mutanty takie żyją również krócej. Natomiast nadekspresja genu α-klotho u myszy hamuje procesy starzenia i wydłuża czas przeżycia, w czym wydaje się uczestniczyć mechanizm hamowania ścieżki sygnałowej insulina/IGF-1 oraz stresu oksydacyjnego. Odkrycie białka α-klotho doprowadziło do identyfikacji nowych osi endokrynnych łączących zaburzenia w homeostazie gospodarki wapniowo-fosforanowej ze starzeniem się organizmu.