Kaweole są podstawowymi strukturami błon komórkowych uczestniczącymi w transporcie wewnątrzkomórkowym, przekazywaniu sygnałów oraz utrzymaniu równowagi cholesterolu. Kaweolina 2 jest jednym z głównych białek uczestniczących w formowaniu kaweoli, jednak jej rola nie została jeszcze dobrze poznana. Praca stanowi przegląd aktualnej wiedzy na temat kaweoliny 2 oraz szeregu procesów w których odgrywa rolę – począwszy od regulowania aktywności proliferacyjnej komórek aż po przypuszczalny udział w procesie nowotworzenia.

Kaweole to wpuklenia błony komórkowej, których kształt opisywany jest jako butelkowaty. Występują w większości zróżnicowanych komórek (adipocytach, komórkach śródbłonka, podocytach, pneumocytach typu I, fibroblastach, komórkach mięśni gładkich, szkieletowych i sercowych). Uczestniczą w transporcie tranzytowym, w utrzymaniu równowagi cholesterolu oraz w transdukcji sygnałów komórkowych. Za organizację i funkcję kaweoli odpowiadają charakterystyczne białka kaweoliny (Cav) oraz kawiny.

Historia badań endocytozy niezależnej od klatryny sięga wczesnych lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Mimo pierwotnych wątpliwości, czy ten rodzaj dokomórkowego transportu

Białka należące do rodziny kaweolin są głównymi składnikami mikrodomen błon komórkowych zwanych kaweolami. Wyniki szeregu badań sugerują, że kaweolina-1 hamuje transformację nowotworową. Obniżenie lub brak ekspresji kaweoliny-1 wydaje się odgrywać istotną rolę w przekształceniu komórki prawidłowej w nowotworową. Niemniej jednak nabywaniu przez komórki nowotworowe fenotypu złośliwego wydaje się towarzyszyć wzrost poziomu kaweoliny-1. Pozwala to przypuszczać, że zaburzenia ekspresji kaweoliny-1 zaangażowane są zarówno w tworzenie guza, jak i progresję nowotworu.