Neocentromery nie zawierają DNA charakterystycznego dla endogennych centromerów, tj. tandemowych układów sekwencji powtarzalnych; zatem rodzaj DNA nie decyduje o tożsamości neocentromerów. Tworzenie neocentromerów odbywa się przez mechanizmy epigenetyczne. Jest prawdopodobne, że ośrodkiem tworzenia neocentromerów w odcinkach euchromatynowych chromosomów mogłyby być ruchome elementy, które licznie występują w genomach eukariotycznych i są również obecne we właściwym centromerze oraz w przylegającej do niego heterochromatynie przycentromerowej.

Kohezja chromatyd siostrzanych jest niezbędna do zachowania dokładnej segregacji chromosomów w cyklu komórkowym. W ostatnich latach zidentyfikowano kohezynę - kompleks białek odpowiedzialnych za utrzymanie kohezji mitotycznej do momentu wejścia komórek w anafazę. Zidentyfikowano również niektóre białka indukujące i regulujące rozpad kompleksu kohezyjnego. Głównymi regulatorami są: APC - wielopodjednostkowa ligaza ubikwityna - białko, Pds1p - inhibitor anafazy oraz Esp1p - separyna, bezpośrednio wpływająca na rozpad kohezyny.