Kilka lat temu odkryto nieznany do tej pory typ połączeń między komórkami zwierzęcymi, zaangażowany w ich komunikację. Ze względu na swoją specyficzną nanoarchitekturę nazwano je nanotubami tunelowymi lub nanotubami błonowymi. Nanotuby zapewniają transport zarówno błonowych, jak i cytoplazmatycznych składników komórkowych, włączając w to organelle. Uczestniczą także w transdukcji sygnału wapniowego oraz sygnału śmierci apoptotycznej. Długość dystansu, na jakim możliwy jest transfer za pomocą nanotub sięga kilkuset mikrometrów. Dotychczasowe dane wskazują na heterogenność budowy nanotub.

Zjawiska łączności i izolacji symplastowej są związane z procesem komunikacji międzykomórkowej, w którym istotną rolę pełnią plazmodesmy. Poprzez zmianę stanów konformacyjnych tych struktur możliwa jest albo swobodna wymiana związków niskocząsteczkowych w przypadku otwartych plazmodesm, albo jej całkowite zahamowanie przy ich zamknięciu. Stopień komunikacji międzykomórkowej może być także regulowany poprzez tworzenie nowych plazmodesm oraz likwidację już istniejących. W stanie łączności symplastowej znajdują się komórki pełniące podobne funkcje lub niezróżnicowane.